مرغ تصویر

دو چندان جور، جان چندان کشید از عمرِ دلگیرم

که از عِقدِ چهل نگذشته، چون هشتادیان پیرم

روان تنها و دشمن کام، و بر دوشم قلم چون دار

مگر با عیسیِ مریم غلط کرده ست تقدیرم؟

چو عیسی لاجرم -تجرید را- در ترکِ آسایش

به نُه گنبد رسید و هفت اختر، چار تکبیرم

ز حسرت یا جنون، بر خود نهم تهمت که: آزادم

به قد قامتی صیاد بگشاید چو زنجیرم

ز خاکم بر گرفت و می‌دهد بر بادِ ناکامی

مگر طفل است، یا دیوانه این تقدیرِ بی‌پیرم؟

نه پروازی، نه آب و دانه‌ای، نه شوقِ آوازی

به دامِ زندگی امید گویی مرغِ تصویرم

شاعر: مهدی اخوان‌ثالث