ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
برای دانلود فایل صوتی شعر با قرائت استاد شهریار بر روی اینجـــــا کلیک کنید
محرم دیر، خانیم زینب عزاسی
بیزی سسلر حسینین کربلاسی
یولی باغلی قالیب دشمن الینده
داها زوارینین یوق سس صداسی
«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»
«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»
چاغیر شاه نجف گلسین هرایه
جهادیله آچاق یول کربلایه
علینین ذوالفقاری داده چاتسین
حسین قربانلاری گلسین منایه
«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»
«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»
جهاد میدانی دیر، ملت دایانسین
مسلمان خواب غفلتدن اویانسین
اوجالسین نعرهی الله اکبر
گرک کافر جهنم ایچره یانسین
«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»
«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»
گلیب غیرت گونی، همت زمانی
اوجالداق باشدا آذربایجانی
گئدهک صدام کافرله جهاده
ییخاق بو بیمروت ائو ییخانی
«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»
«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»
حسین زوارینین قورتاردی صبری
قیراق بو قوردلاری، کافتاری، ببری
آچاق یول کربلایه، کاظمینه
چکک آغوشه او شش گوشه قبری
«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»
«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»
گرک دین اولماسا، دونیانی آتماق
شرف، عزتلی بیر دونیا یاراتماق
سعادت دیر حسین قربانلاری تک
شهادتله لقاء اللهه چاتماق
«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»
«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»
مسلمان صف چکیب دعوایه گلسین
چاغیر عباسی تاسوعایه گلسین
قیزی زینب أوزی صاحب عزادیر
چاغیر زهرانی عاشورایه گلسین
«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»
«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»
آنا! اوغلون شهید اولدی مبارک
شهادتله سعید اولدی، مبارک
امید جنتین تاپدین، دا سندن
جهنم ناامید اولدی، مبارک
«بئله طوی کیم گؤروب دونیاده قاسم»
«طویی یاسه دؤنن شهزاده قاسم»
آنا! اوغلون علی اکبر فداسی
طویی قاسم کیمی اولموش عزاسی
دوروب جنت قاپوسیندا گوزتلیر
که گلسینلر آناسیله، آتاسی
«بئله طوی کیم گؤروب دونیاده قاسم»
«طویی یاسه دؤنن شهزاده قاسم»
شاعر: استاد شهریار
از پرده برون آمد، ساقی، قدحی در دست
هم پردهی مـا بدرید، هم توبهی ما بشکست
بنمود رخ زیــبــا، گشتیـم همـه شــیدا
چون هیــچ نماند از ما آمد بر ما بنشست
زلفش گرهی بگشاد بند از دل ما برخاست
جان دل ز جهان برداشت وندر سر زلفش بست
در دام سر زلفش ماندیـم همـه حیران
وز جام می لعلش گشتیم همـه سر مست
از دست بشد چون دل در طرهی او زد چنگ
غرقه زند از حیرت در هر چه بیابد دست
چون سلسلهی زلفش بند دل حیران شد
آزاد شد از عالم وز هستی ما وارست
دل در سر زلفش شد، از طره طلب کردم
گفتا که: لب او خوش، اینک سرما پیوست
با یار خوشی بنشست دل کز سر جان برخاست
با جان و جهان پیوست دل کز دو جهان بگسست
از غمزهی روی او گه مستم و گه هشیار
وز طرهی لعل او گه نیستم و گه هست
میخواستم از اسرار اظهار کنم حرفی
ز اغیار نترسیدم گفتم سخن سر بست
شاعر: عراقی
عراقـی بار دیـگـر توبه بشکست
ز جام عشق شد شیدا و سرمست
پریشان ســر زلــف بــتـان شـد
خراب چـشم خوبان است پیوست
چه خـوش باشد خرابی در خرابات!
گرفته زلـف یـار و رفـته از دست
ز سودای پری رویان عجب نیست
اگر دیوانهای زنجیر بگسست
به گرد زلف مهرویان همی گشت
چو ماهی ناگهان افتد در شست
به پیران سر، دل و دین داد بر باد
ز خود فارغ شد و از جمله وارست
سحرگه از سر سجاده برخاست
به بوی جرعهای زنـار بربست
ز بند نام و ننگ آنگه شد آزاد
که دل را در سر زلف بتان بست
بیفشاند آستین بر هـر دو عالم
قلندر وار در میخانه بنشست
لب ساقی صلای بوسه در داد
عراقی توبهی سی ساله بشکست
شاعر: عراقی
ای ز فـــروغ رخـــت تــافــتــه صــد آفــتــاب
تافــتــهام از غــمــت، روی ز مـن بـر مـتـاب
زنــده بــه بــوی تــوام، بــوی ز مـن وامـگـیـر
تشــنــهی روی تــوام، بـاز مــدار از مــن آب
از رخ ســـیـــراب خــود بر جگرم آب زن
کز تپـش تشنگی شد جگر من سـراب
تافتـــه انـــدر دلــم پــرتــو مــهــر رخــت
میکــنـم از آب چـشـم خـانـهی دل را خـراب
روزم ار آید بـه شـب بـی رخ تـو چـه عجـب؟
روز چگــونــه بــود چــون نــبــود آفــتــاب؟
چون به سـر کـوی تو نیست تـنـم را مقام
چون به بر لطـف تـو نیسـت دلـم را مـآب
فخر عراقـی به توست، عار چه داری ازو؟
نیک و بد و هر چه هست، هست بتوش انتساب
شاعر: عراقی