ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
درآمد از در، خندان لب و گشاده جبین،
کـنـار من بنشست و غـبـار غم بنشاند
فشرد حافظ محبوب را به سینه خویش
دلم به سینه فرو ریخت!
«تا چه خواهی خواند!»
به ناز، چشم فرو بست و صفحهای بگشود،
ز فرط شادی کوبید و پای و دست فشاند!
مرا فشرد در آغوش و خندهای زد و گفت:
«رسید مژده، که ایام غم نخواهد ماند!»
هزار بوسه زدم بر ترانه استاد
هزار بار بر آن روح پاک، رحمت باد!
فریدون مشیری