کوکب امید

ای صبح امید دمیده بنا گوش کیستی؟

وی چشمه‌ی حیات لب نوش کیستی؟

از جلوه‌ی تو چو گل چاک شد مرا

ای خرمن شکوفه بر دوش کیستی؟

همچون هلال بهر تو آغوش من تهی است

ای کوکب امید در آغوش کیستی؟

مهر مهیر را نبود جامه‌ی سیاه

ای آفتاب حسن سیه پوش کیستی؟

امشب کمند زلف ترا تاب دیگری است

ای فتنه در کمین دل و هوش کیستی؟

ما لاله سان ز داغ تو نوشیم خون دل

تو همچو گل حریف قدح نوش کیستی؟

ای عندلیب گلشن شعر و ادب رهی

نالان بیاد غنچه خاموش کیستی؟

رهی معیری