ایکی کور

بیر کور تانیرام، گؤزو کورسادا، اؤزو کور دئییل

بعضن غم اودوندا قوورولسادا

عاغلینا حیسسینه، او نان کور دئییل

گئجه لی گوندوزلو یازیر اوخویور

عاغیلی گؤزویله او گؤرور، دویور

آنجاق بیری ده وار کور دئییل سه ده

گؤزو گؤرمور

دوستو گؤز اؤنونده اؤلدورولسه ده

گؤرمه دیم دئییر

یاخشی یا اورتاقدیر یامانی گؤرمور

او ساعاتا باخیر زامانی گؤرمور

فیکرینی حیسسینی اوجادان دئمه ز

بعضن گؤردویونو گؤرمه ک ایسته مه ز

گؤزلری گؤرمویه ن کور دئییل هله

گؤرمه ک ایسته مییه ن کوردور، دئییرم

بئله موغاویله بئله جاهیله

حیاتین اؤزوره قوردور دئییرم

ترجمه:
دو کور

کوری می شناسم، چشمانش هم کور باشد، خودش کور نیست

اگر گاهی هم در آتش غم بسوزد

نمک نشناس عقل و احساسش نیست

شب و روز می خواند و می نویسد

با چشم عقل می بیند و می شنود

اما یکی هست اگر چه کور نیست

چشمانش نمی بیند

دوستش را جلو چشمش هم بکشند

ندیدم، می گوید

شریک خوب است، درد را نمی بیند

ساعت را نگاه می کند، زمان را نمی بیند

فکر و احساسش را آشکار نمی کند

گاهی دیده اش را نمی خواهد ببیند

آنکه چشمانش نمی بیند کور نیست

آنکه نمی خواهد ببیند کور است

برای این نادان جاهل

خود زندگی نیزمثل آتش است

شاعر: بختیار وهاب زاده