رحیق

تو آن راز رشيدی

كه روزی فرات 

بر لبت آورد 

و ساعتی بعد

در باران متواتر پولاد 

بريده بريده 

افشا شدی

و باد 

تو را با مشام خيمه گاه

در ميان نهاد 

و انتظار در بُهت كودكانه ی حرم 

طولانی شد 

تو آن راز رشيدی 

كه روزی فرات 

بر لبت آورد

و در كنار درك تو 

كوه از كمر شكست

                  ما گدایان خیل سلطانیم             شهر بند هوای جانانیم

               بنده را نام خویشتن نبود             هر چه ما را لقب دهند آنیم

                گر برانند و گر ببخشایند             ره به جای دگر نمی دانیم

فقط یک گام دیگر تا عاشقی مانده است . فقط یک گام تا شهر عشق ، شهر رمضان .

ماه شعبان ، ماه پیامبر خداست . در این ماه الهی کوله بارمان را پر از آذوقه ایمان کنیم

و خود را برای سفر رمضان آماده کنیم .

ماه شعبان و اعیاد شعبانیه بر پیروان راه ولایت تبریک و تهنیت باد .

التماس دعا

امام کاظم فرمودند :

« إِجْتَهِدُوا فى أَنْ یَکُونَ زَمانُکُمْ أَرْبَعَ ساعات:ساعَةً لِمُناجاةِ اللهِ، وَساعَةً لاَِمْرِالْمَعاشِ، وَساعَةً

لِمُعاشَرَةِ الاِْخْوانِ والثِّقاةِ الَّذینَ یُعَرِّفُونَکُمْ عُیُوبَکُمْ وَیُخَلِّصُونَ لَکُمْ فِى الْباطِنِ، وَساعَةً تَخْلُونَ

فیها لِلَذّاتِکُمْ فى غَیْرِ مُحَرَّم وَبِهذِهِ السّاعَةِ تَقْدِروُنَ عَلَى الثَّلاثِ ساعات »

بکوشید که اوقات شبانه روزى شما چهار قسمت باشد:

1 ـ قسمتى براى مناجات با خدا

2 ـ قسمتى براى تهیّه معاش

3 ـ قسمتى براى معاشرت با برادان و افراد مورد اعتماد که عیبهاى شما را به شما  

     می فهمانند و در دل ، به شما اخلاص می ورزند

4 ـ و قسمتى را هم در آن خلوت می کنید براى درک لذّت هاى حلال و به وسیله

     انجام این قسمت است که بر انجامِ وظایف آن سه قسمت دیگر توانا می شوید.

شب اولّ:شب شريفى است،و در آن چند عمل وارد است : اوّل : چون هلال ماه را مشاهده كند بگويد:

اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِيمَانِ وَ السَّلامَةِ وَ الْإِسْلامِ رَبِّي وَ رَبُّكَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ . 

خدايا!شروع اين ماه را بر ما با ايمنى و ايمان و سلامت و اسلام قرار ده،)اى ماه(پروردگار من و تو خداى‏ عزّتمند و پر شكوه است.

و روايت شده : رسول خدا صلى اللّه عليه و آله هنگامى‏كه هلال ماه رجب را مى‏ديد مى‏گفت:

اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي رَجَبٍ وَ شَعْبَانَ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ رَمَضَانَ وَ أَعِنَّا عَلَى الصِّيَامِ وَ الْقِيَامِ وَ حِفْظِ اللِّسَانِ وَ غَضِّ الْبَصَرِ وَ لا تَجْعَلْ حَظَّنَا مِنْهُ الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ . 

در ژوئیه سال 1951 میلادی گروهی از دانشمندان معدن شناس روسی برای معدن یابی ، مشغول زمین کاوی بودند که ناگهان به تخته چوبهایی پوسیده بر خوردند و پس از کاووش بیشتری معلوم شد که آنجا چوبهای بسیاری در زیر زمین ، وجود داشته که گذشت زمان ، آنها را کهنه و پوسیده ساخته است و از علائمی در یافتند که باید این چوبها غیر عادی و مشتمل بر راز نهفته ای باشد ، این بود که با دقت کامل زمین را شکافتند و در نتیجه چوبهای پوسیده و چیزهای دیگری از آنجا در آوردند و در آن میان ، تخته چوب مستطیلی یافتند که همه را به حیرت انداخت ، زیرا در اثر گذشت زمان کهنگی و پوسیدگی به تمام چوب ها راه یافته بود ، جز این تخته که چهارده اینچ طول و ده اینچ عرض داشت و حروفی چند برآن منقش بود . دولت روس برای تحقیق و بررسی در باره این تخته چوب در 27 فوریه سال 1953 میلادی کمیته ای تشکیل داد که اعضای ان باستان شناسان و استادان شناخت زبانهای عهد عتیق بودند و ما اکنون نام و عنوان آنان را در اینجا می آوریم بالاخره پس از هشت ماه تحقیق و کاووش ، اسرار آن تخته چوب ، برای کمیته تحقیق کشف گردید و معلوم شد که این تخته چوب ، از کشتی حضرت نوح علیه السلام است که برای تیمن و مدد خواهی چیزهائی بر آن نوشته و بر کشتی نصب کرده است . در وسط تخته یک تصویر پنجه نمائی وجود داشت که عبارتی چند به زبان سامانی بر ان نگاشته بود .

در سیره ی سیاسی حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام که بی گمان در کنار سیره ی سیاسی رسول اکرم صلی الله علیه و آله پاکترین و ماندگارترین الگوی سیاست می باشد نکته ای بسیار در خور توجه وجود دارد که به اندازه ی همین اهمیت، متأسفانه مغفول واقع شده است.

همه ی ما کم و بیش شنیده ایم و یا خوانده ایم که حکومت علوی، حکومتی کاملاً ارزشی و عدالت محور بود است و اصولاً حضرت علی علیه السلام الگوی کامل و حقیقی عدالت و سایر ارزشهای الهی می باشند. لکن کلام در این است که بسیاری از ما، درکی نه چندان کامل و جامع الاطراف از همه ارزشها و مبانی اسلامی نداریم.

غرض آنکه رعایت مصالح عالیه ی اسلام و مسلمین که گهگاه در تزاحم با بعضی ارزشها و دیگر قوانین اسلامی واقع می شود و به تعطیلی یا خلل در بعضی از آنها می انجامد خود یکی از ارزشهایی است که حضرت امیر علیه السلام به طور جدّی به آن پایبند بوده اند. به عبارت کوتاه و رسا، خود مصلحت بخشی از حقیقت است.

خلاصه آنکه درک مصلحت مهمتر، حقیقتی است که در سیره ی عملی آن امام عدالت محور نمود بارز و خیره کننده ای دارد.

البته پرواضح است که مصلحت مورد نظر، مصلحتی واقعی است و نه برخاسته از امیال نفسانی و یا ضعف ایمان، که کاملاً نشأت گرفته از درجه ی اعلای ایمان و یقین می باشد.

نمونه هایی چندی از رعایت مصالح عالیه ی اسلامی در سیره ی آن امام بزرگوار می توان ارائه نمود که تبیین همه آنها به مجال بسیار وسیعی نیازمند است. ولی در اینجا تنها به ذکر یک نمونه از مواضع اینچنینی حضرت بسنده می کنیم که از سایر موارد، معروفتر می باشد.

بدانکه از برای روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده است . و روایت شده اگر شخصی قادر برآن نباشد هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند تا ثواب روزه آن را دریابد :

سُبحانَ الِالهَ الجَلیلِ ، سُبحانَ مَن لا یَنبَغی التَّسبیحُ اِلّا هُو ، سُبحانَ الاَعَزِّ الاَکرِمِ ، سُبحانَ مَن لَبِسَ العِزَّ وَ هُوَ عَلی اَهلٌ

امام خمینی (ره) : خرمشهر را خدا آزاد کرد .

خاطرات یک خلبان از آزاد سازی خرمشهر

حديث قدسى : ماه رجب را ريسمانى ميان خود و بندگانم قرار داده‏ام ؛ هر كس به آن چنگ زند ، به وصال من رسد .

حديث قدسى : ماه (رجب) ، ماه من ، بنده ، بنده من ، و رحمت ، رحمت من است ؛ هر كه در اين ماه مرا بخواند ، اجابتش كنم و هر كه حاجت آورَد ، عطايش كنم .

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : رجب ماه بارش رحمت الهى است . خداوند در اين ماه رحمت خود را بربندگانش فرو مى‏ريزد .

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : در بهشت قصرى است كه جز روزه داران ماه رجب وارد آن نمى‏شوند .

امام كاظم عليه‏السلام : رجب ماه بزرگى است كه خداوند [پاداش] نيكى‏ها را در آن دو چندان و گناهان را پاك مى‏كند .

اِنَّما شيعَةُ عَلِيٍّ ألحُلَماءُ وَ العُلَماءُ الذُّبْلُ الشِّفاهِ تُعْرَفُ الرُّهبانِيَّةُ عَلى وُجُوهِهِمْ؛

خدای متعال برای اینکه به انسانها بیاموزد که کار را به نام خدا آغاز کنند هم سوره های قرآن و هم ابتدای قرآن را با « بسم الله الرحمن الرحیم » آغاز کرده است و رسول خدا (ص) نیز در حدیثی فرمود "هر کاری که به نام خدا شروع نشود ابتر است".
کتاب مقدس قرآن مجموعه اى از سخن الهى است که در مدت 23 سال به وسیله امین وحى جبرائیل بر قلب نازنین پیشواى گرامى اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) نازل گردید که در طول حیات مبارک پیامبر(ص) و زندگی ائمه اطهار(ع) تفسیر برخی از آیات قرآن از زبان مبارک این بزرگواران بیان شد، اما بسیاری از آیات قرآن توسط مفسران و علمای اسلام بر اساس روایات اسلامی تفسیر شد که نتیجه این تلاشها تاکنون نگار صدها کتاب تفسیری بوده است.

نوشتاري كه پيش رو داريد خلاصه‌ي كتاب سنن‌النبي، تأليف علامه مرحوم طباطبايي است كه توسط استاد ولي ترجمه شده‌است. قصد ما در اشاره به احاديثي از اين كتاب ارزشمند بوده است كه قابل اجرا باشد.
رسول خدا (ص) فرمود: جبرييل از سوي پروردگار جهانيان بر من نازل شد و گفت: اي محمد بر تو باد به اخلاق خوش، زيرا: بد اخلاقي خير دنيا و آخرت را از بين مي‌برد.
آگاه باشيد كه شبيه‌ترين شما به من كسي است كه اخلاق آن‌ها از همه نيكوتر باشد.
رسول خدا(ص) فرمود از اخلاق‌هاي نيك آن است كه:
آدمي گذشت كند از كسي كه به او ستم كرده است، و بخشش كند به كسي كه او را محروم ساخته و بپيوندد با كسي كه از او بريده و عيادت كند از كسي كه او را عيادت نمي‌كند.
رسول خدا (ص) فرمود: آيا به شما خبر ندهم كه كدامتان بيشتر به من شباهت داريد؟ گفتند: چرا اي رسول خدا،
فرمود: كسي كه خلقش نيكوتر، و بر خوردش با مردم ملايم‌‌تر و با خويشانش نيكوتر باشد، و برداران ديني‌اش را بيش همه دوست داشته‌، و بر حق صبورتر، و خشم خود را فرو خورنده‌تر و گذشتش از همه بهتر، و در حال خشنودي و خشم از همه با انصاف‌تر باشد.
رسول خدا (ص) در دعاي خود مي‌گفت: خدايا اخلاق مرا نيكو ساز.

نویسندگان : سید عبدالهادی رضوی، سید عبدالله رضوی
منبع : اختصاصي راسخون

چکیده:
زندگى پر بركت حضرت فاطمه(س) به عنوان بهترين الگو و نمونه فرا روى انسان‌های مسلمان و آزاده قرار دارد كه با الهام گرفتن از آن مى‏توان در مسير سعادت و خوشبختی گام نهاد و با الگو گرفتن از آن، مسير كمال را پيموده به حيات معقول دست يافت. جامعه مسلمان امروز به ويژه زنان بيش از پيش به الهام گیری از زندگى حضرت زهرا(س) نيازمند مى‏باشند؛. او هم در نزد رسول خدا وهم در نزد مسلمانان راستین از احترام و مقام ویژه برخوردار است و فضیلت‌های که برای این بانوی بزرگوار در کتب احادیث و روایات آمده فراوان است و نام‌ها و القاب زیبای که برای این بانو در احادیث به چشم می‌خورد بیانگر مقام شگرف و جایگاه ویژه آن بزرگوار می‌باشد. او هما نگونه که در مقام دختر پیامبر اسلام دارای مقام بلند و جایگاه منیع است در مقام همسر علی و مادر حسنین نیز مقام ارجمند دارد و همچنین از امتيازات ويژه و منحصر به فرد آن حضرت است اينكه: او تنها بانوى است كه در ميان امت پيامبر خاتم(ص)، معصوم و از هر گونه خطا و لغزش دور بوده و پيراسته ‏مى‏باشد و از نظر عبادت و بندگى در اوج از عظمت قرار دارد به گونه‏اى كه در این جهت نيز كسى به پاى او نمى‏رسد، . همان گونه که سیره فردی و اخلاقی فاطمه (س)الگوی زنان و مردان عالم بوده است زندگانى پربار و سيره سياسى حضرت نيز چون ابعاد ديگر زندگى او به عنوان چراغى فرا روى انسانهاى مسلمان قرار دارد كه با الهام از آن مى‏توان شيوه رفتار های سیاسی و اجتماعی و فردی را فرا گرفته و زمينه یک زندگی سالم با معيار اصيل دينى و قرآنى را فراهم‏نمود. اینها مسایلی است که در این نوشته به آن پرداخته‌ایم.

در خواب دیدم روبروی محراب یک دربی باز است به یک باغ بزرگ و آباد، به سلام آخر نماز رسیدیم، در انتهای نماز و هنگام سلام نماز درب باغ محکم بسته شد، یک لحظه از خواب پریدم.پس راز این فریاد بلند آقا هنگام سلام نماز درد دل کندن از آن باغ آباد و بازگشت به زمین خاکی بود؟ به دلیل این درد آقا فریاد می‌کشید، من جواب سئوالم رو گرفته بودم . فریادهای آقای بهجت (ره) هنگام سلام نماز برای من سئوال شده بود، گفتم اگر ندانم چرا فریاد می‌کشد دیگر برای نماز به قم نمی‌روم .

در هنگام قرائت دعای تحویل سال و طلب "حال نیکو" فراموش نکنیم که حال در زبان عرب "کوله باری  است که مسافر بر دوش خود حمل می کند".

دوقدم مانده به خندیدن برگ

یک نفس مانده به ذوق گل سرخ

چشم درچشم بهاری دیگر

تحفه ای یافت نکردم که کنم هدیه تان

یک سبدعاطفه دارم

همه ارزانیتان

آگاه باشيد! به خدا سوگند! ابابكر، جامه خلافت را بر تن كرد، در حالى كه مى دانست، جايگاه من در حكومت اسلامى، چون محور سنگهاى آسياب است (كه بدون آن آسياب حركت نمى كند) او مى دانست كه سيل علوم از دامن كوهسار من جارى است، و مرغان دور پرواز انديشه ها به بلنداى ارزش من نتوانند پرواز كرد، پس من رداى خلافت، رها كرده، و دامن جمع نموده از آن كناره گيرى كردم، و در اين انديشه بودم، كه آيا با دست تنها براى گرفتن حق خود بپا خيزم؟ يا در اين محيط خفقان زا و تاريكى كه بوجود آوردند، صبر پيشه سازم؟ كه پيران را فرسوده، جوانان را پير، و مردان با ايمان را تا قيامت و ملاقات پروردگار اندوهگين نگه مى دارد، پس از ارزيابى درست، صبر و بردبارى را خردمندانه تر ديدم، پس صبر كردم در حالى كه گويا خار در چشم و استخوان در گلوى من مانده بود، و با ديدگان خود مى نگريستم كه ميراث مرا به غارت مى برند!

انسان‏، از نخستین ادوار زندگی اجتماعی، متوجه بازگشت و تكرار برخی از رویدادهای طبیعی، یعنی تكرار فصول شد. نیاز به محاسبه در دوران كشاورزی ، یعنی نیاز به دانستن زمان كاشت و برداشت، فصل بندی ها و تقویم دهقانی و زراعی را به وجود آورد. نخستین محاسبه فصل ها، بی گمان در همه جوامع با گردش ماه كه تغییر آن آسانتر دیده می شد صورت گرفت. و بالاخره در نتیجه نارسایی ها و ناهماهنگی هایی كه تقویم قمری، با تقویم دهقانی داشت، محاسبه و تنظیم تقویم بر اساس گردش خورشید صورت پذیرفت. سال در نزد ایرانیان از زمانی نسبتا كهن به چهار فصل سه ماهه تقسیم شده و همان طور كه ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده است آغاز سال ایرانی از زمان خلقت انسان ( یعنی ابتدای هزاره هفتم از تاریخ عالم) روز هرمز از ماه فروردین بود، وقتی كه آفتاب در نصف النهار ، در نقطه اعتدال ربیعی ، و طالع سرطان بود.

 پیدایش جشن نوروز

جشن نوروز را به نخستین پادشاهان نسبت می دهند. شاعران و نویسندگان قرن چهارم و پنجم هجری چون فردوسی، عنصری، بیرونی، طبری و بسیاری دیگر كه منبع تاریخی و اسطوره ای آنان بی گمان ادبیات پیش از اسلام بوده ، نوروز را از زمان پادشاهی جمشید می دانند. در خور یادآوری است كه جشن نوروز پیش از جمشید نیز برگزار می شده و ابوریحان نیز با آن كه جشن را به جمشید منسوب می كند یادآور می شود كه : «آن روز كه روز تازه ای بود جمشید عید گرفت؛ اگر چه پیش از آن هم نوروز بزرگ و معظم بود».

نگفتمت مرو آنجا كه آشنات منم؟
در اين سراب فنا چشمۀ حيات منم؟

وگر به خشم روی صد هزار سال زمن
به عاقبت به من آیي كه منتهات منم

نگفتمت كه به نقش جهان مشو راضی
كه نقش بند سرا پرده رضات منم

نگفتمت كه منم بحر و تو يكی ماهی
مرو به خشك كه دريای با صفات منم

نگفتمت كه چو مرغان به سوی دام مرو
بيا كه قوت پرواز و پر و پات منم

نگفتمت كه تو را ره زنند و سرد كنند
كه آتش و تپش و گرمی هوات منم

نگفتمت كه صفتهای زشت در تو نهند
كه گم كنی كه سرچشمه صفات منم

نگفتمت كه مگو كار بنده از چه جهت
نظام گيرد خلاق بی جهات منم

اگر چراغ دلي دان که راه خانه كجاست
وگر خدا صفتی دان که کد خدات منم

مقدمه:

امام علی ‌بن موسی‌الرضا (علیه السلام) هشتمین امام شیعیان از سلاله پاک رسول خدا و هشتمین جانشین پیامبر مکرم اسلام می‌باشند. ایشان در سن 35 سالگی عهده‌دار مسئولیت امامت و رهبری شیعیان گردیدند و حیات ایشان مقارن بود با خلافت خلفای عباسی که سختی‌ها و رنج بسیاری را بر امام رواداشتند و سر انجام مأمون عباسی ایشان را در سن 55 سالگی به شهادت رساند. در این نوشته به طور خلاصه، بعضی از ابعاد زندگانی آن حضرت را بررسی می‌نماییم.

 نام، لقب و کنیه امام:

نام مبارک ایشان علی و کنیه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترین لقب ایشان "رضا" به معنای "خشنودی" می‌باشد. امام محمد تقی (علیه السلام) امام نهم و فرزند ایشان سبب نامیده شدن آن حضرت به این لقب را اینگونه نقل می‌فرمایند: "خداوند او را رضا لقب نهاد زیرا خداوند در آسمان و رسول خدا و ائمه اطهار در زمین از او خشنود بوده‌اند و ایشان را برای امامت پسندیده‌اند و همینطور (به خاطر خلق و خوی نیکوی امام) هم دوستان و نزدیکان و هم دشمنان از ایشان راضی و خشنود بود‌ند."

یکی از القاب مشهور حضرت "عالم آل محمد" است. این لقب نشانگر ظهور علم و دانش ایشان می‌باشد. جلسات مناظره متعددی که امام با دانشمندان بزرگ عصر خویش، بویژه علمای ادیان مختلف انجام داد و در همه آنها با سربلندی تمام بیرون آمد دلیل کوچکی بر این سخن است، که قسمتی از این مناظرات در بخش "جنبه علمی امام" آمده است. این توانایی و برتری امام، در تسلط بر علوم یکی از دلایل امامت ایشان می‌باشد و با تأمل در سخنان امام در این مناظرات، کاملاً این مطلب روشن می‌گردد که این علوم جز از یک منبع وابسته به الهام و وحی نمی‌تواند سرچشمه گرفته باشد.

 پدر و مادر امام:

پدر بزرگوار ایشان امام موسی کاظم (علیه السلام) پیشوای هفتم شیعیان بودند که در سال 183 ﻫ.ق. به دست هارون عباسی به شهادت رسیدند و مادر گرامیشان "نجمه" نام داشت.

تولد امام:

حضرت رضا (علیه السلام) در یازدهم ذیقعدﺓ الحرام سال 148 هجری در مدینه منوره دیده به جهان گشودند. از قول مادر ایشان نقل شده است که: "هنگامی‌که به حضرتش حامله شدم به هیچ وجه ثقل حمل را در خود حس نمی‌کردم و وقتی به خواب می‌رفتم، صدای تسبیح و تمجید حق تعالی و ذکر "لااله‌الاالله" را از شکم خود می‌شنیدم، اما چون بیدار می‌شدم دیگر صدایی بگوش نمی‌رسید. هنگامی‌که وضع حمل انجام شد، نوزاد دو دستش را به زمین نهاد و سرش را به سوی آسمان بلند کرد و لبانش را تکان می‌داد؛ گویی چیزی می‌گفت."⁽²⁾

 نظیر این واقعه، هنگام تولد دیگر ائمه و بعضی از پیامبران الهی نیز نقل شده است، از جمله حضرت عیسی که به اراده الهی در اوان تولد، در گهواره لب به سخن گشوده و با مردم سخن گفتند که شرح این ماجرا در قرآن کریم آمده است.⁽³⁾