اشعار ترکی آذری و فارسی

اشعار ترکی آذری و فارسی

مئی ساتانلار کوچه‌سی- تورکی و فارسیجا شعرلر
اشعار ترکی آذری و فارسی

اشعار ترکی آذری و فارسی

مئی ساتانلار کوچه‌سی- تورکی و فارسیجا شعرلر

اندکی بنشین

می‌رود اکبر که از جان بگذرد

وز سرش در راه ایمان بگذرد

می‌رود کز جان شیرینش کنون

در ره احیای قرآن بگذرد

سوز خواهد تا کسی از جان خود

اندر این صحرای سوزان بگذرد

رهسپار کوی عشق و عاشقی

باید از وادی عرفان بگذرد

عاشق آن باشد که از بهر وصال

از سر و سامان و از جان بگذرد

عاشق آن باشد که اندر بحر عشق

زورق جانش ز طوفان بگذرد

گفت لیلا: ای صفای عمر من!

عمر من مگذار نالان بگذرد

صبر دست آموز بابای تو است

می‌تواند از تو آسان بگذرد

من ولی نتوانم آخر مادرم

جان که نتواند ز جانان بگذرد

«میروی و گریه می‌آید مرا

اندکی بنشین که باران بگذرد»

سوی «بابک» یک نظر کافیست کو

ذره وش از مهر رخشان بگذرد

شاعر: افشین بابک

آیینه شکسته

تا در کنار پیکر اکبر، حسین نشست

آیینه‌ی شکسته‌ی خود را نگاه کرد

خورشید، خاک بر سر خود ریخت ای عجب

تا یک نظر به صورت گلگون ماه کرد

گفت: اکبرم تو اشبه جدم پیمبری

با دادنت خدا شب غم را پگاه کرد

اما فغان ز دست ستم‌های روزگار

باد بلا وزید و گلم را تباه کرد

این خنجری که خورده به پیشانی‌ات علی

چون طرّه‌ی تو روز مرا هم سیاه کرد

مردن مراست ای پسر نوجوان من

گویا که تیر پیک اجل اشتباه کرد

این میوه‌ی دلم، پسرم، جور دشمنان

از من ترا گرفت و مرا بی پناه کرد

«بابک» بیا و همچو گدایی به ره نشین

باشد که سوی تو نگهی پادشاه کرد

شاعر: افشین بابک

در اوصاف امام حسین(ع)

یا حسین! وجودوندن ماسوی شرفلندی

عرشه گیتدی قنداقون نه سما شرفلندی

***

جبرئیل که قنداقون قالخزوب گوگه ساری

نار قهره یانمیشدی فطرسون قنادلاری

چون سنی شفیع ایتدی رحمه گئتدی قهّاری

شامل اولدی حقّینده لطف حضرت باری

گییدی خلعت رحمت مبتلا شرفلندی

سرّ کنتُ کنزاً سن، مظهر العجایب سن

کیم سنه دییر مغلوب، سن اوزون که غالب سن

ختم الانبیا اوغلی، خاتم المصائب سن

اهل فهمه ظاهرسن، اهل جهله غایب سن

هر اورکده گورسنسون سن اورا شرفلندی

بیر ندائیلن اهل عالمی ملول ایتدون

اِنّی وجهیَ لله سرّینی قبول ایتدون

نفس مطمئن حکمین حقّدن وصول ایتدون

سگّزینده ذیحجّون کعبه‌دن عدول ایتدون

دهم محرّمده کربلا شرفلندی

تربتونده معبودون قویدی اوزگه خاصیّت

گلدی سندن اظهاره اوندا خارق‌العادت

اخذ ایدوب او تربتدن چوخ مریضلر صحّت

حائرنده هر کیمسه حقدن ایستسه حاجت

قرب ربّ‌العزتده اول دعا شرفلندی

بو مقاموه سوز یوخ، ناظر قیامت سن

نسل آدمه الحق مایه‌ی شرافت سن

دینون اوستونه آچدون پرچم حمایت سن

چوخ آغیر تکالیفه ایلدون کفالت سن

ابتداده خلق اولدون انتها شرفلندی

ای محمّدون روحی وی علینون آرامی

خنجر آلتدا جان ویردون روحه گتدون اسلامی

گزدون آهنین نی ده شهر کوفه و شامی

اگلنوب اوجا یرده نشر قیلدون احکامی

دین عالم آرای مصطفی شرفلندی

سن ستون قائم سن عرش حیّ و رحمانه

آیه آیه زینت سن محکمات قرآنه

رونق و صفا ویردون خاندان ایمانه

وقت که قدم قویدون خاکدان ویرانه

هم فنا شرفلندی هم بقا شرفلندی

هر یره داموب قانون سجده‌گاه اولوب خلقه

تربتون مصلّی‌ده تکیه‌گاه الوب خلقه

آفرین همین قانه خیرخواه اولوب خلقه

گوی طاعت عشقون قبله‌گاه اولوب خلقه

یرده گوگده عشّاقون جابجا شرفلندی

ذوالجناحدن اهل کین سنی یخان وقته

عرش اعظمون اوسته قاتلون چیخان وقته

حسرتیله تلّ اوستن زینبون باخان وقته

گل بوغازوون قانی تپراقا آخان وقته

خاک کربلا مثل کیمیا شرفلندی

عالم الستی‌ده محتوی دو پیمانون

اوچ گئجه گونوز قالسون چولده نعش عریانون

اولمادی ویرن غسلون، غسلون اولدی اوز قانون

جسموه کفن اولدی قوملاری بیابانون

بوریاده دفن اولدون بوریا شرفلندی

نیزه‌دن دامان قانون قیمتین خدا ویردی

یدّی باب جنّات عدنی خون بها ویردی

ساکنین جنّاته رتبه‌ی عُلی ویردی

بیربیرینه حوری‌لر دست مرحبا ویردی

کایناته فخر ایتدی خون بها شرفلندی

ای خلاصه‌ی ایجاد وی چکیده‌ی خلقت

یحیوی یازار وصفون با تفاخر خدمت

ایلیوب قاپوندان چوخ استفاده‌ی عزّت

ووردی فکرینه آدون سکّه‌ی شرافیّت

رایج اولدی اشعاری خلق آرا شرفلندی

شاعر: استاد یحیوی، تاج‌الشعرا

زهی عزّت

اگر بر آستان خوانی مرا خاک درت گردم

و گر از در برانی، خاک پای لشکرت گردم

به دامانت غبارآسا نشستم، برنمی‌خیزم

و گر بفشانی‌ام، چون گَرد بر گِرد سرت گردم

علی، شیر خدا باب تو شیر خود به قاتل داد

تو ای دلبندِ او مپسند نومید از درت گردم

دل و جانم ز تاب شرم همچون شمع می‌سوزد

بده پروانه تا پروانه‌وش خاکسترت گردم

به دربارت اگر بارم دهی باری، زهی عزّت

و لیکن با چه رویی رو‌به‌رو با خواهرت گردم

ببین از کرده‌ی خود سر به پیشم سر بلندم کن

مرا رخصت بده تا پیشمرگ اکبرت گردم

به صد تعظیم نام فاطمه آرم به لب زان رو

که خواهم رستگار از فیض نام مادرت گردم

اگر باشد به دستم اختیار از بعد سر دادن

سرم گیرم به دست و باز بر گِرد سرت گردم

شاعر: علی انسانی

شکفتن در بهار زخم

چه رود است این که از آن سوی سدهای زمان جاری‌ست

خروشان، موج در موج از کران تا بیکران جاری‌ست

که می‌داند چه خواهد رست از باران خون‌آلود

که گویی از گلوی پاره‌ی هفت آسمان جاری‌ست

هنوز آن گردباد گرم، «هوهوی» جنون ورزان

ز دشت خون‌فشان تا کوچه‌های بی‌نشان جاری‌ست

سحرگاهان به صحن باغ‌های همجوار عشق

به هم پیوسته عطر خون گل‌های جوان جاری‌ست

از آن کیست این مرکب که خون غیرتش در چشم

به پیوند نگاهی حرف‌آموز زبان جاری‌ست

زبانم لال، گویی بر گلویی بوسه زد خنجر

که عطر بوسه‌ی پیغمبر از رگ‌های آن جاری‌ست

هجوم باد پاییز و شکفتن در بهار زخم

گل این باغ را بوی بهاران در خزان جاری‌ست

شهیدا بانگ «هل من ناصرت» موجی است آتشناک

که چون خون در عروق آفرینش بی‌امان جاری‌ست

شاعر: ساعد باقری

در تعریف ماتم حضرت سیدالشهدا(ع)

خوف ایله او گوندن دورا تابوت قاپوندا

ماشین بِلاچرخ بِلاصوت قاپوندا

عریان ایده‌لر نعشوی پوزقون بدنیله

تابوته سوار ایلیه‌لر آغ کفنیله

گئتدون ائله‌که قبره پر و بال شکسته

قویدون سارالان رنگی قرا تپراقون اوسته

گور تحفه وارون قورخما ملائک قوناقوندور

اوّل گجه اول قبر سنون طوی اطاقوندور

بدتردی بو دنیا بیزه زندان بلادن

بیر پنجره‌دور قبر بو دنیای فنادن

وقتی که آچیلدی گوروکور صحنه‌ی گلزار

دوشدی ائله که پرده گوررسن که نلر وار

قرآنیده تعریف اولونان روضه‌ی جنّت

بیر باغیدی والله ئوزی وئرمیش اونا زینت

گوردی علمادن بیری رؤیاده حبیبی

گلزار جنان جنت الاعلاده حبیبی

عرض ایلدی قربان سنه ای پیر توانا

الله سنی خوشبخت ائلیوب هر ایکی دنیا

سن عمری جوانلوقدا نه عزّتله کئچیرتدون

وقتی که قوجالدون نه بیوک رتبیه یتدون

عالم سنه حسرت چکر ای پیر خجسته

جان وئردون حسین ابن علینون دیزی اوسته

روحیم سنه قربان اولا قربان حسیـن‌سن

قبرون نه گوزل یرده‌دی دربان حسین‌سن

بو تختیده تاجون بو جنان بو زر و زیور

قلبونده واروندور گنه بیر حسرت دیگر

بیر عمده غمیم وار دئدی پایانه یتیشمز

بو جنّت الاعلانیده وئرسم اله دوشمز

آیا ندی ایکاش دئدی رجعت ائدیدوم

جنّاتی قویوب عالم دنیایه گئدیدوم

هر یرده که ماتم قورولور نام حسینه

ساخلالا عزا شیعه‌لر اول سرور دینه

حاضر اولام اول بزمه ائدم گوز یاشی جاری

دنیاده اولام منده حسین تعزیه‌داری

دنیانون اگرچه غمی چوخ محنتی چوخدور

افسوس که جنّتده حسین ماتمی یوخدور

طوبا ندی حورا ندی یا سایه‌ی اشجار

کوثر ندی یا جنّت و من تحت الانهار

جنّات او یردور قورولور مجلس ماتم

حاضردی بو مجلسده یقین حضرت خاتم

یثربده بیری اوغلونا طوی مجلسی قوردی

گلدی او طویا سید سجادی چاغوردی

حضرت دئدی عذر ایستیورم دوت منی معذور

من یاسلیام اولماز طویا گلمک منه مقدور

بیر آه چکوب قالخدی شراره اوره‌گیندن

طوی صاحبی یالواردی یاپیشدی اتگیندن

عرض ایلدی ای زاده‌ی پیغمبر خاتم

سن گلمیه‌سن طوی اولاجاق بیزلره ماتم

حضرت دئدی گلم ولی چوخ اولما مکدّر

دعوت ائله اوّل طویا گلسون علی اکبر

طوی صاحبی مایوس دایاندی قباقندا

اکبر دئدی جنّتده یاتوب طوی اطاقیندا

حضرت دئدی سهو ایلمه البته گللر

حتی عموم عباس گلر هم علی اکبر

دعوت ائله بیر مرثیه‌خوان اول طویا گلسون

تا اینکه همین طویدا حسین آدی دیلسون

هر یرده حسین ماتمی وار وار علی اکبر

حتی گلر اول بزمه بابام ساقی کوثر

ترک ائتدی بهشتی ائله‌که حضرت آدم

قان آغلادی قرخ ایل الی قوینوندا دمادم

قرخ ایل دولانوب آغلادی تا جانه یتیشدی

بیر قورخولی محنتلی بیابانه یتیشدی

باخدی او بیابانه اولوب قلبی شکسته

گوردی ائله بیل غم توکولور قوملارون اوسته

حیرتله دئدی وای بو نه عالمدی خدایا

آیا بو نه محنت بو نجه غمدی خدایا

تپراقی هواسی بو چولون غمدی سراسر

گویا بو بیابانیده ماتمدی سراسر

قصد ائتدی قاچا غم بورودی قلبی سخلدی

توقّوشدی ایاق بارماقی بیر داشه یخلدی

باش پارچالانوب اوز گوزی قانیله بَلندی

قویدی یوزونی تپراقون اوسته سَرَلندی

قانلی یوزی تپراقیده با حالت دلگیر

مندن دئدی ربی گنه باش وئردی نه تقصیر

جبریل امین نازل اولوب قیلدی سلامی

قالخزدی باشین آدمه وئردی بو پیامی

دوز کئچمه بو چولدن که بو چول دشت بلادور

آرامگه پادشه کرب و بلادور

بیر یردی بو یر خون خدایه باتاجاقدور

بو غملی بیاباندا حسینیم یاتاجاقدور

توک گوزلرینین یاشینی چک ناله‌ی جانکاه

تا آغلا حسینه سنه رحم ایلسون الله

ذکر اولدی حسین آدی یوزون قویدی زمینه

عرض ایلدی الله منی عفو ایله حسینه

آخدی نچه قطره گوزونون یاشی توکولدی

رحمت قلمی لوح گنهکاره چکیلدی

شعر از: دیوان تجلی مرحوم منعم اردبیلی

آرزوی قبر شش گوشه

گوگلوم گنه‌ده غفلتی القانیله دولدی

عباس مزاری گوزومه جلوه‌گر اولدی

اولدی نظریمده ایکی گلدسته مجسم

گوردوم ورولوب گنبده بیر قرمزی پرچم

گوردوم نجه که قرمزینی بُهتیده قالدیم!

پرچم نیه بس قرمزیدور من خبر آلدیم؟

آخر بو جواندور دئدی سرداری حسینون

فرمانده لشگردی علمداری حسینون

ناحق توکولن تپراقا یتمیش ایکی قاندور

سرکرده‌سی یتمیش ایکی جانون بو جواندور

اول وقتی‌که بو ئولدی حسینون ایشی دوندی

عطشان بالالار آغلادی سعداوغلی سوئوندی

ناحق یره ئولدوردوله بو تشنه جوانی

پرچم اودی که قرمزیدور یرده‌دی قانی

بو قان قالاجاق محشره ای قان آلان الله

آلدی نجه آلدی امان الله امان الله

شمرون گوز آخوب روحی بدندن اوزولنده

آلدی او قانی اوستونه داشلار دوزولنده

هر کیمسه اوزاقدور دئسه که روز قیامت

سهو ایلوری قالدی نچه گون یا نچه ساعت

قرآن دیَن رُعبیلی دیوان عدالت

جان چخدی بدندن نجه که قوپدی قیامت

سعداوغلی دئدی یوخدی ئولوم یوخدی قیامت

امر ائتدی ورون آتلاروزا نعل بو ساعت

گوزلر قزاروب قولّاری چمراق آتا میندی

من نعش حسینی قاتارام تپراقا ایندی

ابله کیشی فکر ائتمدی بیهوده دانشدی

قاندی گوره‌سن یا یوزی تپراقه قاریشدی

فکر ایلمدی نوریله ظلمات باریشماز

کیم حقه طرف دوز گئده تپراقه قاریشماز

قالخز اوت ایچیندن باشوی ای ایوی ویران

باخ گور نجه دربار حسین اولدی چراغان

باخ گور نه چراغانیدی درباری حسینون

مبهوت ائلیوب عالمی گلزاری حسینون

داش قاشدی تماماً در و دیواری حسینون

الان دولانور باشینه زواری حسینون

افسوس ‌بو ایل ‌بیزلره ‌بخت ‌ائتمدی یاری

آغوشه آلاق بیزده او شش‌گوشه مزاری

ای شیعه‌لرون قانه باتان تشنه امامی

زوارلرون واردی سنه عرض سلامی

شش گوشه‌لی قبرونده چراغانوه قربان

گلدسته‌لره طاقوه ایوانوه قربان

حق اوسته او ناحق توکولن قانوه قربان

قان صاحبینه جانوه جانانوه قربان

یتمیش‌ایکی‌ لشگر الی ‌قانلی یوزی قانلی

نهر اوسته او غیرتلی نگهبانوه قربان

اول تازه جوان که طوی اطاقینده یاتوبدور

آغ سقّل حبیبه قوجا دربانوه قربان

نورسته جوان که یوزی قانلی ایاقوندا

سینونده یاتان خرداجا قربانوه قربان

شعر از: دیوان تجلی مرحوم منعم اردبیلی

محرم دیر، خانیم زینب عزاسی

برای دانلود فایل صوتی شعر با قرائت استاد شهریار بر روی اینجـــــا کلیک کنید

محرم دیر، خانیم زینب عزاسی

بیزی سسلر حسینین کربلاسی

یولی باغلی قالیب دشمن الینده

داها زوارینین یوق سس صداسی

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

چاغیر شاه نجف گلسین هرایه

جهادیله آچاق یول کربلایه

علی‌نین ذوالفقاری داده چاتسین

حسین قربانلاری گلسین منایه

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

جهاد میدانی دیر، ملت دایانسین

مسلمان خواب غفلتدن اویانسین

اوجالسین نعره‌ی الله اکبر

گرک کافر جهنم ایچره یانسین

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

گلیب غیرت گونی، همت زمانی

اوجالداق باشدا آذربایجانی

گئده‌ک صدام کافرله جهاده

ییخاق بو بی‌مروت ائو ییخانی

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

حسین زواری‌نین قورتاردی صبری

قیراق بو قوردلاری، کافتاری، ببری

آچاق یول کربلایه، کاظمینه

چکک آغوشه او شش گوشه قبری

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

گرک دین اولماسا، دونیانی آتماق

شرف، عزتلی بیر دونیا یاراتماق

سعادت دیر حسین قربانلاری تک

شهادتله لقاء اللهه چاتماق

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

مسلمان صف چکیب دعوایه گلسین

چاغیر عباسی تاسوعایه گلسین

قیزی زینب أوزی صاحب عزادیر

چاغیر زهرانی عاشورایه گلسین

«بوگون کرب و بلا ویران اولوب دیر»

«حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر»

آنا! اوغلون شهید اولدی مبارک

شهادتله سعید اولدی، مبارک

امید جنتین تاپدین، دا سندن

جهنم ناامید اولدی، مبارک

«بئله طوی کیم گؤروب دونیاده قاسم»

«طویی یاسه دؤنن شهزاده قاسم»

آنا! اوغلون علی اکبر فداسی

طویی قاسم کیمی اولموش عزاسی

دوروب جنت قاپوسیندا گوزتلیر

که گلسینلر آناسی‌له، آتاسی

«بئله طوی کیم گؤروب دونیاده قاسم»

«طویی یاسه دؤنن شهزاده قاسم»

شاعر: استاد شهریار

مشرق و آیینه

ای پاره‌های زخم فراوان به پیکرت

ما را ببر به مشرق آیینه گسترت

خون از نگاه تشنه‌ی گل شعله می‌کشد

داغ است بی‌قراری گل‌های پرپرت

با من بگو چگونه در آن «برزخ کبود»

دیدند زینبیّ و نکردند باورت؟!

من از گلوی رود شنیدم که آفتاب

می‌سوزد از خجالت دست برادرت

یک کوفه می‌دوم، به صدایت نمی‌رسم

یعنی شکسته‌اند دو بال کبوترت

ما را ببخش، ما که در آنجا نبوده‌ایم

ای امتداد زخم، به پهلوی مادرت!

شاعر: محسن احمدی

لحظه‌های عطش

آن شب به بام فاجعه مهتاب می‌گریست

شب بر فراز در به در خواب می‌گریست

بر دوش لحظه‌های عطش‌خیز کربلا

زینب به یاد اصغر بی‌تاب می‌گریست

بی‌تاب بود موج در اندیشه‌ی فرات

گویی به یاد تشنگی‌اش آب می‌گریست

گُل‌های سرخ عاطفه را سر بریده‌اند

زینب غمین و غمزده خوناب می‌گریست

قرآن ز داغ سرخ علی‌اکبر شهید

بر ساحل شهادت اصحاب می‌گریست

شاعر: مرضیه آسایش

زبان حال امام(ع)، سینه‌زنی

یخلوب عباسیم نهر فرات اوسته

بلیم سیندی زینب علمدار ئولدی

بویانوبدور قانه وفالی سرداریم

لوای قرآنه وفادار ئولدی

       

ئوزون آگه‌ایله حیالی قیزلاری

دینن دگدی پیکان سو مشگین دلدی

سیزه خاطر گچدی ایکی قول بیر گوزدن

منی قویدی یالقوز فلک دینجلدی

عَلَمین آغوشه آلوب گوردوم آغلور

ئوپور الله و اکبرین نقشیندن

دوداقیندان ئوپدوم دوداقینون عطری

بهشتین عطریلن برابر گلدی

دیدوم آیا قارداش گیدورسن اخیامه

دیدی سن گیت قارداش رقیون آغلار

دیدیم اوندا گیتسم سنی تنها قویسام

چیخاندا جان لبدن گوزدن کیم باغلار

باشیم اوستن بیر سس دیدی سن گیت اوغلوم

گوزین زهرا باغلار عزاسین ساخلار

یری وار بو غمدن سودان چیخسا ناله

کول اولسا پروانه سو اولسا داغلار

      

دیون اصغر یاتسون یاتوب پرچم‌داریم

یارالی  اعضاسی قالوب صحراده

عطشیندن یانسا دوداقلارین اَمسین

دیوللر دشمن‌لر سو یوخ دریاده

سوسوز ئولسه اوغلوم اگرچه نیسگیلدی

منه باش اگمکدن ولی آساندی

سویا خاطر هرگز علینون اولادی

ویر جان یالوارماز دنی صیاده

سینه سی اوستونده نیستان وار گویا

یارالی اعضاسی تماماً اوخدی

ولی اوخلاردان چوخ کنارینده زینب

ندور علت بیلمم آغیر داش چوخدی

توخانوبدور داشلار سینوبدی آئینم

یانور غمدن سینم آخور گوز یاشیم

اوجا بوی قارداشیم ئولوبدی اللرده

یاتوبدی چوللرده قراریم یوخدی

      

کسولوبدور چاره‌م ئولوبدی قارداشیم

کمکسیز بیر شاهیم امیدیم ای وای

یاخامی اللرده قویان عباسیم وای

شرفلی سردار رشیدیم ای وای

توخانوب بیر پیکان هوروبدی گوز یاشین

گلن گورمور کیمدی قالوب آواره

دیزیم اوسته باشین آلوب توکدوم گوز یاش

دیم لای لای قارداش شهیدیم ای وای

شاعر: استاد غفاری اردبیلی

سینه‌زنی حضرت ابوالفضل

دولانور کنار فراتیده

تاپا بیر یارالی یارالینی

گوره قارداشین توکه گوز یاشی

اویادا وفالی یارالینی

باجیسندان ایستدی مرکبین

سسینی آلاندا وزیرینون

قدمین رکابه قویاندا شه

علمین گورردی امیرینون

یخلوب گیدینجه علم یره

ایتوروبدی ردّینی شیرینون

نه اوقانلی پرچمینی گورور

نه ده مشگی خالی یارالینی

نه‌قدر که سسلور اَخا اَخا

ایشیده دوباره صداسینی

کمک ایتدی فاطمه ناگهان

تاپوپ انکساریله قارداشین

ایکی قول یول اوسته گوروب اَوَل

الیوب عذارینه گوز یاشین

دالسیجا هی دولانوب تاپا

کسوگ اللرین یارالی باشین

نه گوروب او قوللاریلان بیر آز

یخلوب آرالی یارالینی

گوتوروبدی باشدان عمامه‌سین

دیدی ای همای شرف دانیش

گورورم بیر آز رمقون قالور

ایلمه بو وقتی تلف دانیش

بلورم دالونجا آنام گلوب

آپارور بهشته طرف دانیش

چاغورار جنانه جهانیدن

بلی ذوالجلالی یارالینی

بودا فضل حقدی که ایستدی

چخا یاددان اکبریمون غمی

ایله یانمادیم غم اکبره

بو غمیله داغلادی سینمی

دور ایاقه خیمیه بیر گیده‌ک

گوزی یولدا قویما رقیمی

گوره بلکه گوزلمیه قیزیم

داخی ماه و سالی یارالینی

دونه داشه تخم وفا اگر

هر اورکده حاصله گلمسه

قزلون عیارینی کیم بلر

محکی مقابله گلمسه

غم و غصه بلبلی لال ایدر

گل اگر گولوب دله گلمسه

ایله ذوقیلن گتوروب دله

او شهون وصالی یارالینی

دیدی ای مراد مسیح دم

نفس مقدسی کیمیا

نچه ایلدی تشنه، مریدوم

بله خالصانه و بی ریا

الوی چک ایندی بو گوزلره

سن ای عالمون گوزینه ضیا

سنی یوخسا گورمسه ئولدورر

بو اسفلی حالی یارالینی

نیه ایندی سندن اورک سوزین

ایلیوم نهان گیدورم حسین

منی ئوز خجالتیم ئولدورر

اورگیمده قان گیدورم حسین

ئولورم وفالی رقیه‌دن

ایله ناگران گیدورم حسین

سو دینده هر دم اوتاندیرور

حرمون مارالی یارالینی

شاعر: استاد رحیم منزوی اردبیلی

زبان حال امام(ع)

رحیم‌ایله بو اوغلی ئولموش بی‌کمک امامه قارداش

یاتما قانلی قتلگهده دور گیده‌ک خیامه قارداش

تپراقا دوشوب عمامون پرچمون قولون سو مشکون

گوزلرونده قان اولوبدور باشوین قانیلا اشکون

کشتگان راه قرآن سربه‌سر چکله رشکون

یتمیبدو هیچ شهیدون شانی بو مقامه قارداش

باشوه سنون عمودی اندرن زماندا دشمن

ابتدا منیم بلیمی سندیروب عمود آهن

بو یارالی باشون اوسته خم قدیله آغلارام من

یوخدو قامت خمیله طاقتیم قیامه قارداش

تندن اللرون سالانلار فرصت اللره سالوبلار

من یارالی باشون اوسته آغلادوقجا کام آلولّار

قدیمی گوروب خمیده شاد اولولّار اَل چالولّار

فُرصت جفا یتوبدور لشکر ظلامه قارداش

عرش زینیدن دوشوب‌سن تپراقا شکسته شهپر

قامت بلند سروون گل کیمی اولوب‌دو پرپر

بس‌کی پاره پاره اولموش آئینه کیمی بو پیکر

ممکن اولمیور جنازون حمل اولا خیامه قارداش

شاعر: استاد ناصر اردبیلی

کاش بودم

ناله می‌کند نایم نینوای زخمت را

جار می‌زند جانم جای جای زخمت را

هر چه می‌روم انگار نیست خط پایانی

یا که من نمی‌بینم انتهای زخمت را

شعله شعله می‌سوزم دجله دجله می‌گریم

بوسه می‌زنم ای ماه رد پای زخمت را

گر نبودم آن لحظه در صفوف یارانت

می‌زنم ولی فریاد ماجرای زخمت را

روی شانه‌ی باور می‌برم به هر سنگر

هم لهیب پیغامت هم صدای زخمت را

ای بهار ایمانم در غم تو چشمانم

لخته لخته می‌بارد پاره‌های زخمت را

در غدیر اگر افشاند بذر سرخ عاشورا

دیده بود از اول عشق کربلای زخمت را

شعر: سیمیندخت وحیدی